Op zondag 23 oktober was ik er zo klaar voor als het op dat moment maar kon voor mijn eerste trailloop. Al langer was ik nieuwsgierig wat dan nu het verschil is tussen in de natuur hardlopen en een trailloop. De keuze was gevallen opde 4Parken City Trail, deze werd voor de eerste keer georganiseerd en was natuurlijk niet ver van huis.

Bij de start aangekomen viel het op dat het niet superdruk was, sterker, het was lekker overzichtelijk en de sfeer was extreem ontspannen in vergelijking met de meeste hardloopwedstrijden waar ik tot nu toe aan mee heb gedaan. En ik was de enige van Loopgroep Arnhemia die aanwezig was, lekker undercover. Na de start was het voor mij zoeken, in eerste instantie zoeken naar ruimte om wat mensen in te kunnen halen (de route was natuurlijk niet echt breed) en daarna zoeken naar mijn tempo. Want deze trail was niet vlak, dus heuvelop iets minder hard dan normaal bij een training en heuvelaf weer lekker laten gaan was mijn idee.

Daar kwam niet heel erg veel van, na de zoveelste korte, stevige klim was ik continue aan het hijgen en daardoor was heuvelaf lastiger om vol te gaan. Zo kwamen wij bij Hoogte80 uit, normaal een mooi uitzicht maar nu was het doorracen! En toen ging er iets mis... Ik weet niet meer hoe het gebeurde maar vlak voordat ik vanaf het pad de weg moest oversteken verzwikte ik enigszins mijn enkel en nadat ik aan de overkant was gekomen voelde ik even hoe erg het was. Ach, eigenlijk viel het wel mee. Even rustig verder lopen en daarna zie ik het wel. Maar toen kwamen we bij een afdaling waar we in tien meter ook tien meter afdaalden leek het wel, steil omlaag! Gigantisch op de rem staan was het en beneden aangekomen heb ik weer even rustig gevoeld hoe de enkel aanvoelde. Iets minder lekker maar nog niet dat ik problemen verwachtte dus ging ik weer op tempo verder.

Het noodlot sloeg alleen na een paar honderd meter toe, weer verzwikte ik mijn rechterenkel en deze keer voelde ik een scherp gevoel. Het was duidelijk, dit zou niet meer verstandig zijn om nog 11 km door te gaan lopen op zwaar terrein. Ik liep van de route af naar een asfaltweg die toevallig ook naar het start/finishterrein ging. Zo eindigde mijn eerste trail in een kleine teleurstelling want ik had stiekem toch best graag deze zware wedstrijd uitgelopen. Maar... Volgend jaar een herkansing!