Ik heb zelf beperkte marathonervaring, ik heb er twee gelopen. De waarom maar twee is een combinatie van die 42 kilometer toch echt ver vinden, het verkrampt over de finish kunnen komen en dat het trainen een moetje wordt. De eerste marathon was op Mallorca waar het te warm was (25°C). Die laatste 12 kilometer tegen de volle zon in was echt teveel van het goede. Fysiek en mentaal kwam ik daar kapot over de streep en ik schreeuwde direct NOOIT WEER.

Het volgende jaar liep ik weer een marathon. Waarom? Omdat ik zo'n slechte herinnering aan die eerste had gekregen en ik het geen plekje kon geven. Dus ik vond de marathon van Eindhoven een mooie keuze, lekker bijna 20 graden kouder en in Nederland. Alle doelen die ik mezelf gesteld had, heb ik daar kunnen halen. Met een leuke 3.52 kwam ik daar over de streep. Kapot, verkrampt, totaal leeg. Ik ben op de stoeprand gaan zitten maar wist niet hoe ik mijn benen moest houden. Languit, kramp. Krom, kramp. Kramp. Ik riep het toen weer, NOOIT WEER.

Toch was ik vorig jaar van plan er weer eentje te lopen, de Slachtemarathon. Gewoon omdat die niet al te gek ver van mijn ouders liep, het een aparte is en dat deze maar één keer in de vier jaar georganiseerd wordt. Maar jammergenoeg viel ik redelijk vlot uit met een hamstringblessure. Met pijn in mijn hart heb ik daar nog wel met 25 graden Dafne aangemoedigd. Juist, alweer ongeveer 25 graden was het die dag. Ik vond het toen totaal niet erg dat ik niet in die hitte in de volle zon weer zo'n afstand "moest" lopen.

Maar dit jaar ga ik er weer voor. Deze keer is mijn keuze op de Berenloop gevallen, een zware wedstrijd schijnt het. Ik zie het als een andersoortige wedstrijd. Het is daar niet alleen asfalt vreten, je gaat er ook over het strand lopen bijvoorbeeld. Tja, het zal vast weer een erg grote inspanning worden en ik hoop dat me deze keer de kramp bespaard blijft.

Inmiddels zit ik in week vijf van mijn marathonschema, een reden waarom ik niet zoveel op trainingen aanwezig zal zijn. Ik probeer dit schema zo goed en kwaad als het kan te volgen, dus loop ik op dinsdag pittige intervallen en donderdag flinke duurlooptempo's. Gelukkig heb ik op vrijdag een uurtje gewoon hardlopen, rustig, niks meer dan gewoon rustig hardlopen en dat uurtje vliegt dan ook voorbij. En de zondagen, ja dat zijn weer de lekkere lange afstanden.

Nu is dit nog "even" zien vol te houden tot en met 5 november, en daarna? Dat zie ik dan wel weer.

 Ik na de finish van de Eindhoven Marathon.