Donderdagavond 17 december, een telefoontje van Mary: door de verzwaarde lockdown is het niet mogelijk nog snel ergens doorzichtige folie vandaan te ‘toveren’. Het aantal te verpakken pakketten per rol valt wat tegen. Zelf heb ik nog één rol liggen en ik ga langs bij Geert die nog twee rollen heeft. Bij huize Toon van den Brink kom ik terecht in een heuse productiestraat waar de kerstattenties worden gemaakt:

 De inhoud is van locale leveranciers en voor iemand die de calorieën er weer afloopt ook niet al te ongezond. Kortom: er is over nagedacht...

Joke kent de mensen bij chocolaterie Mousset en is met Toon daar langsgeweest. Zelf neem ik tien pakketten mee en met volle fietstassen ga ik na de Laar Oost en West. Het gevoel van zaterdag-postbesteller van dertig jaar geleden komt weer bij mij boven. Bij het bezorgen merk ik dat de pakketten in de smaak vallen, maar ook uit alle berichten en mails daarna blijkt dat de attentie wordt gewaardeerd. Joost is grootbezorger met zo’n veertig pakketten, zeg maar de post-NL. Astrid en Marc waren meer het type UPS en verzorgden de buitengebieden. Ook Stephanie, die tegenwoordig in Druten woont, kreeg het pakket CO2 neutraal met de fiets bezorgd.