Op zondagochtend 26 juni kwamen 17 Arnhemianen (de partners tellen op zo’n dag gewoon mee) samen bij de sporthal. Dit keer gewoon in burgerkleding voor het 'dagje uit'. 5 auto’s rijden naar het Duitse Kleve om aldaar vanaf het station de fietstreintocht naar Kranenburg te ondernemen. De spoorlijn is niet meer in functie, maar aangezien de rails er nog liggen kunnen wij, en andere toeristen, daar prima een dagje fietsen. Na een korte instructie verdelen we ons over beide voertuigen en kunnen we op pad. De spoorlijn kruist wel diverse wegen en deze overwegen moeten we allemaal voorzichtig benaderen. Er zijn ook spoorbomen: deze gaan niet voor het andere verkeer omlaag maar moeten voor ons, door ons, omhoog worden gedaan.

Lees meer: Dagje uit 2022

Ronald attendeerde mij er op: zaterdag 9 juli was de eerste Eldense dorpsloop, om tien uur bij de molen. Een loop met gelijkenissen met de Warnsborncross: kleinschalig, een gezinsloop met korte afstanden voor de jeugd en een vriendelijk instaptarief. De langste afstand was helaas vijf kilometer, maar daar hadden wij wat op gevonden: met heen en terug lopen vanaf huis kwamen we toch aan de gewenste tien. Van onze vereniging was ook Jens vertegenwoordigd en we werden als Arnhemia van harte welkom geheten door “Mr speaker” van hardloopuitslagen.nl. De organisatie had groots uitgepakt met opblaasbare finishboog, chips en matten voor de tijd en toiletten, een podiumwagen en zelfs een biertap.

Het was dringen voor de start, maar toch konden wij vanuit de derde bypass nog redelijk op tijd aan de tocht van twee keer een ronde Elden deelnemen. De route ging langs de hoofdweg richting het hoefijzer, daar via de zuidkant naar het perenlaantje en via de loopbrug naar de Klapstraat. Bij het hoefijzer keken wij enigszins jaloers naar de dames voor ons; omdat ze harder liepen, maar ook omdat ze alle aandacht kregen van de fotograaf. “Niet alleen dames” riepen wij hem toe.

Terug bij de finish konden we nagenieten van de mooie tijd (Ronald 26:17, Marc 26:18, Jens 33:12) en de plak watermeloen. Kregen we ineens de lens van de fotograaf op ons gericht en daarna de opmerking “oh nee, toch niet, jullie zijn geen dames”.

Marc

Op zoek naar een leuk kleinschalig loopje in de buurt stuitten we op de Keppelrun. Met een mooi vlak en verhard 10 kilometer parcours op een klein half uur rijden van Arnhem, voldeed deze aan al onze voorwaarden. En zo rijden we zondag 12 juni naar Keppel. Missen de juiste afslag naar Hoog-Keppel, belanden daardoor bijna in Laag-Keppel en komen uiteindelijk in een keurig gemaaid weiland tot stilstand. 100 meter verderop is de sporthal voor het ophalen van het startnummer en weer 100 meter verderop de start. Met tussendoor ook nog voldoende aanbod aan eten en drinken.
Hoe compact wil je het hebben?!

Terwijl de lokale fanfare er lustig op los speelt, zijn er de traditionele startvak-praatjes. Een man naast ons vertelt dat zijn horloge hem heeft verteld dat hij er 48 minuten over zou moeten kunnen doen. Mijn horloge heeft nog geen mening, ongetwijfeld aan het einde van de wedstrijd wel. Mijn eigen gevoel houdt het in ieder geval op 42 à 43 minuten.

Wat is het vandaag een mooie dag om een wedstrijdje te lopen, met dat gevoel sta ik in het startvak. Het is een compact startvak en wat heb ik dit gemist, het enthousiasme dat door de menigte gonst, echt iedereen heeft er zin in. En dat kan ook niet anders op deze mooie zomerse dag in de luwte onder de bomen aan de start. Nog heel even en dan mogen we …

Lees meer: Keppelrun Niels en Sander

Die vrouw van mij had een idee, er bestaat namelijk een route in Zuid-Limburg. Het is een ruige wandeltocht van 101 km lang die Seven Summits (toppen) met elkaar verbindt rm de Dutch Mountains Trail heet. Maar ja, wij zijn hardlopers. We hebben dan ook de route in vier delen opgesplitst van 24-30 kilometer zodat we deze hardlopend konden afleggen. Ook pasten we de routevolgorde aan in verband met reistijd naar Zuid-Limburg op de eerste en laatste dag en wat OV-werkzaamheden.

Hierdoor was onze eerste dag de laatste etappe, maar omgekeerd gelopen. We parkeerden onze auto in Mheer en reden met de bus naar Maastricht om daarna terug hard te lopen. Eerst een aantal kilometer om de stad uit te komen en daarna de eerste hoogtemeters richting de ENCI-groeve. Hierna was het door het bos richting de eerste summit d’n Observant maar daar was het niet bepaald mooi dus liepen we snel door. De route vervolgde langs een heuvelrug, via een pad langs de Maas, over een sluis een stukje door België heen. We staken via een pontje de Maas over naar Eijsden waar we even lunchten. Een wrap met kip blijkt toch wat lastig te verteren als je daarna door gaat hardlopen. De rest van de dag was het ietsje zwaarder maar genieten was het wel omdat we nu door de natuur liepen.

Lees meer: De Dutch Mountains Trail hardlopen

Zoals vaker stond er onlangs een trail in onze agenda (de meesten kennen oud-lid Dafne vast ook nog wel). Dit keer hadden wij bedacht om met de Devil's Trail op Schiermonnikoog mee te doen waar op vrijdagavond een nighttrail en op zaterdag meerdere afstanden werden georganiseerd. Wij kozen voor de 10 kilometer nighttrail en de dag daarna voor de 30 kilometer.

Bij de nighttrail kon er elke 20 seconden iemand starten, direct lekker over een smal pad het donker in. Jammergenoeg kreeg ik na een ruime kilometer een telefoontje, Dafne haar hoofdlamp was al leeg, dus was het voor mij omkeren en haar ophalen om zo samen verder te gaan. Het was even wat anders dan de nighttrail bij Montferland die ik een maand eerder hadden gelopen, die was bijna helemaal in het bos waardoor het veel meer indruk maakte. Deze nighttrail was leuk, vooral een heel stuk over een donker strand, maar niet zo indrukwekkend. Al met al een prima korte afstand als warming-up voor de 30 km op zaterdag.

Lees meer: (Night) trail op een waddeneiland met een extra uitdaging