Ronald attendeerde mij er op: zaterdag 9 juli was de eerste Eldense dorpsloop, om tien uur bij de molen. Een loop met gelijkenissen met de Warnsborncross: kleinschalig, een gezinsloop met korte afstanden voor de jeugd en een vriendelijk instaptarief. De langste afstand was helaas vijf kilometer, maar daar hadden wij wat op gevonden: met heen en terug lopen vanaf huis kwamen we toch aan de gewenste tien. Van onze vereniging was ook Jens vertegenwoordigd en we werden als Arnhemia van harte welkom geheten door “Mr speaker” van hardloopuitslagen.nl. De organisatie had groots uitgepakt met opblaasbare finishboog, chips en matten voor de tijd en toiletten, een podiumwagen en zelfs een biertap.

Het was dringen voor de start, maar toch konden wij vanuit de derde bypass nog redelijk op tijd aan de tocht van twee keer een ronde Elden deelnemen. De route ging langs de hoofdweg richting het hoefijzer, daar via de zuidkant naar het perenlaantje en via de loopbrug naar de Klapstraat. Bij het hoefijzer keken wij enigszins jaloers naar de dames voor ons; omdat ze harder liepen, maar ook omdat ze alle aandacht kregen van de fotograaf. “Niet alleen dames” riepen wij hem toe.

Terug bij de finish konden we nagenieten van de mooie tijd (Ronald 26:17, Marc 26:18, Jens 33:12) en de plak watermeloen. Kregen we ineens de lens van de fotograaf op ons gericht en daarna de opmerking “oh nee, toch niet, jullie zijn geen dames”.

Marc