Hardlopen in Arnhem met loopgroep Arnhemia

Hardlopen bij een leuke loopgroep met enthousiaste lopers en onder leiding van gediplomeerde looptrainers? Dat kan bij Loopgroep Arnhemia!

We trainen iedere dinsdag- en donderdagavond om 19:00 uur; in de zomerperiode in de bossen rondom Arnhem en, als het daarvoor te donker wordt, vanuit sporthal de Laar-West op verlichte paden in Arnhem-Zuid.

De trainers zorgen voor een uitdagende training, waarbij iedereen op zijn of haar niveau kan trainen. Bij hen kun je ook informatie en loopadvies krijgen. 

Een aantal Arnhemia-lopers neemt regelmatig deel aan wedstrijden waar we soms gezamenlijk naartoe trainen.

Ben je een recreatieve loper en vind je hardlopen in een groep gezelliger dan alleen? Wil je veilig en gericht trainen en een betere loper worden? Kom dan eens kijken bij onze loopgroep!

Geef je op voor een proefles en loop een paar keer met ons mee om te kijken of Arnhemia bij je past!

Arnhemia bij de halve van Hengelo

Hengelo, plek van mijn puberjaren. 6 jaar middelbare school en daar Oerend Hard blèren op 'Paradise by the Dashboardlight', schuifelen op 'Careless Whisper' en veel 'Stiekem Gedanst'. Bier drinken bij t’ Pleintje, keuze uit 4 discotheken (van emo tot chique) en daarna aftafelen bij De Toren of De Pyramide. De laatste vond mijn moeder de volgende ochtend de slechtere keus. En 35 jaar later …. hardlopen.

In al die schooljaren heeft mij nooit enig nieuws bereikt van een loopwedstrijd in Hengelo. Zou ik in die tijd ook zeker niet aan meegedaan hebben. Hoe verrassend was het dan ook dat er een 50e editie is van de Halve van Hengelo. Start en Finish in het legendarische FBK-stadion.
Hengelo was oorspronkelijk niet de 1e keus: we hadden namelijk te Kampen met enige tegenslag. Maar dat mag de pret niet drukken.

Indrukwekkend was het aantal deelnemers aan de trainingen. Vele zondagen trainde een grote groep in afgrijselijke kou, regen, slagregen, ijsregen, motregen, hagel en wind, wind en nog meer regen. Respect voor allen die aan het trainingsprogramma hebben meegedaan. Ellende verbindt.

Zoals dan de gouden loopregel is, was het vervolgens schitterend, warm zomerweer en weinig wind op 7 april. 28 Arnhemianen stonden te trappelen om de 5,10, 15 of 21,1 km te volbrengen.

De start was met z’n allen en daarmee ook rommelig. Startte je achteraan; dan was de 1e kilometer filelopen. Daarna ging de route verder langs de Waarbeek, door Twekkelo en via allerlei lussen terug. Door deze opzet kwam je diverse keren Arnhemianen tegen die op een andere deel van het parcours liepen. Onderweg kon je genieten van mooie boerenlandschappen, zouthuisjes, moderne zoutindustrie, het stadion van FC Twente, passeerde je het Twentekanaal en een disco (!).

Druk als het was bij de start, 'stil was het voor de langzamere lopers tussen kilometer 15 en 18. Dat werd ruim gecompenseerd doordat lopers van lange afstanden hartstochtelijk en luid onthaald door gefinishte Arnhemianen tijdens de ereronde door het FBK-stadion.

Na het lopen waren er overigens heerlijke douches. Zo lekker dat onze voorzitter er pas na serieus op inpraten onder vandaan wilde komen*.

Ter afsluiting gingen we naar De Radstake. Wij wilden wel eens weten waar Niels brommers heeft staan kiek’n. Aldaar werden met gerstenat en copieuze lunch de sterke verhalen uitgewisseld en teruggekeken op een onmeunig gave dag met voor iedereen als aandenken een T-shirt.
Dank Niels voor het regelen, trainen en motiveren. Moeten we vaker doen! Bv 25 mei de Stuwwalloop in Oosterbeek. Slechts 10 km 😊 en met Italiaanse touch. Easy toch?

Ronald T.

* maar hij had het verdiend (red.)

Spelen met gegevens van je hardloopactiviteiten

Als hardloper heb je hoogstwaarschijnlijk een sporthorloge om tijdens je trainingen. En dan is er ook een hele grote kans dat je de gegevens ergens online hebt staan. De grote horlogemerken als Garmin, Polar of misschien Coros of Suunto, allemaal hebben ze hun eigen website waar je je trainingen en wedstrijden kan bekijken. Maar je wilt ook zien wat je bekenden doen met het sporten, en daar komen de algemene platformen om de hoek kijken. Laten we even kijken naar een aantal sites en wat informatie hierover geven.

Strava

Als het niet op Strava staat is het niet gebeurd. Ooit deze uitdrukking gehoord? Het allerbekendste platform zal toch wel Strava zijn. Je kan hier een gratis account nemen, of een betaalde waarmee je meer functies vrijspeelt.En natuurlijk kudos uitdelen! Waarschijnlijk zitten de meeste sporters op Strava, je hebt een grotere kring met bekenden die je kan volgen of die jou kunnen volgen. 

In de gratis versie kan je je sociale netwerk opbouwen, aan uitdagingen  meedoen en op mobiel je locatie delen. Alle overige mogelijkheden, zoals segmenten, analyse van je activiteiten, routes e.d..,  zijn beschikbaar in het betaalde abonnement. 

https://www.strava.com/

Lees meer: Spelen met gegevens van je hardloopactiviteiten

Loop je een keer mee? Sonsbeek Parkrun - 5 kilometer op de zaterdagochtend

Sommige Arnhemianen weten misschien al dat ik Sonsbeek Parkrun mede organiseer. Hier kan elke zaterdagochtend 5 kilometer, in twee rondjes, door Park Sonsbeek hardgelopen worden, op je eigen tempo. Of dat nu rustig, op PR-tempo of wandelend is, het kan allemaal!

Wat is Parkrun?

Parkrun bestaat over de hele wereld en komt oorspronkelijk uit Groot-Brittannië. Het concept is hetzelfde: laagdrempelig kunnen wandelen of hardlopen. Het wordt georganiseerd door vrijwilligers en meedoen is gratis! 

Lees meer: Loop je een keer mee? Sonsbeek Parkrun - 5 kilometer op de zaterdagochtend

Keppelrun 2023

In 2018 werd op initiatief van de Zwarte Cross en Grolsch een prijsvraag uitgezet om de Achterhoek een eigen (onofficiële) vlag te geven. Het winnende ontwerp symboliseert het Achterhoeks coulisselandschap, waarbij het kruis staat voor de kronkelende wegen met bomenrijen, de lichtgroene vlakken voor de weilanden en de donkergroene voor de bossen. Leuk om te weten als je weer een keer achter een auto rijdt met zo’n bumpersticker, maar wat heeft het met hardlopen te maken? Welnu, dit door de vlag uitgebeelde landschap is nu juist hét decors voor de loop van vandaag; de Keppelrun.

Net als bij de vorige gezamenlijke loop in Rhenen zijn we ook vandaag met 7. In een andere samenstelling, dus voor de Magnificant 7 moet straks nog een andere bijnaam bedacht worden. En zoals de vorige keer al beloofd, niet in het Engels maar in het Achterhoeks. Om de teamgeest verder te versterken, zijn we in de aanloop benaderd door de organisatie of we niet ook aan de teamwedstrijd mee willen doen. Nou, vort dan moar.

Het belooft een hete dag te worden dus iedereen heeft de nodigde voorzorgsmaatregelen getroffen. PR’s losgelaten (hendig an doon), voldoende gedronken, zonnebrand gesmeerd en zwemkleding in de tas. Dat laatste is overigens niet bedoeld voor de vele sproeiers onderweg, des te meer voor de duik in het aangrenzende buitenbad na afloop. Wat dat betreft heeft de organisatie het perfect geregeld, alle faciliteiten op minder dan 100 meter lopen van elkaar. Oftewel, alles op een snotlap. Het voelt bijna vreemd om daarna alsnog 10 km te gaan lopen.

Maar goed, daar waren we nu eenmaal voor gekomen dus om 11:30, het is dan inmiddels 28°C, goat wi-j hen. Voor Pieternel is dat maar van korte duur als een EHBO’er de voor haar normale hoge ademhaling in de eerste kilometers als potentieel risico inschat. Nadat ze niet langer achter’ n oasem is, mag ze haar weg vervolgen en aan een inhaalslag beginnen. De eerste kilometers heeft de zon vrij spel en moet de verkoeling komen van de sproeiers langs de kant. Niels ziet er blijkbaar dusdanig verhit uit dat een aspirant brandweerman besluit de sproeier vol horizontaal op zijn gezicht te richten. Buj now uut eslaopen?

Na 3 kilometer verschijnen gelukkig de eerste bomenrijen uit de vlag en lopen we wat meer in de schaduw. Roelf heeft dat allemaal niet nodig, hij kan goed tegen de warmte en loopt onverdroten door. En anders is daarachter nog altijd Hans om een oogje in het zeil te houden. Marc en Ronald hebben ondertussen elkaars ritme gevonden en lopen zij aan zij, als ware het noaber en noaber zijn (ajeto is dan weer geen Achterhoeks trouwens).

Net iets voorbij kilometer 6 lopen we het donkergroene vlak van de vlag in. Tegelijkertijd zorgt de lange en licht hellende strook onverhard ervoor dat de hartslagen oplopen en de temperatuur zijn tol begint te eisen. Of beter gezegd, wi-j bunt al kats naor de klote. Gelukkig is daar alweer een drankpost voor een isotone impuls en niet lang daarna de vriendin van Joost voor een supporters impuls: kiek ze goan! Of zei ze nu hol de bene d'r onder en de gang d'r in? Naja, iets in die strekking in ieder geval. Het helpt, langzaam komt Laag-Keppel weer in zicht en de lokale fanfare in het gehoor. Marc en Ronald uitgezonderd, zij dwingen de jury tot het bestuderen van de finishfoto, passeren we uiteindelijk één voor één de finishlijn. Voor iets dat we niet anders kunnen bestempelen dan een aldebastend mooie prestatie!

Normaal gesproken zou het verhaal hier eindigen. Maar terwijl we nazwetend met elkaar en onze supporters, Jellie en de vrouw van Marc zijn er zelfs voor naar Keppel gefietst, de vlag route evalueren, wordt Loopgroep Arnhemia opgeroepen om naar het podium te komen als beste team. Wat, wij gewonnen? Jao, jao, een grap zeker. Maar nee, we zijn toch echt eerste geworden en gaan zowaar met een beker op huus an!

Ajuus,
De Onmundige Zövvene

De halve van Utrecht

De start is op het Science Park. Dat klinkt internationaal en wetenschappelijk, maar daar is bij deze loop niets van te merken. Een beetje verveeld sta ik in startvak 3 om me heen te kijken. Mijn tegenstanders, of medelopers, ik weet niet precies hoe ik ze moet zien, zijn niet anders dan bij andere wedstrijden. Een paar studenten naast me hebben de uitstraling van levensgenieters, niet zozeer van atleten. Ik doe wat ‘skipping’ en ‘tripping’ om mijn benen warm te houden. In de verte klinkt het startschot voor de hele snelle lopers. Ik moet nog zo’n tien minuten wachten voordat ik aan mijn race kan beginnen.

In tegenstelling tot de zevenheuvelenloop vraag ik mezelf nu niet af waarom ik dit wil. Sinds ik het boek heb gelezen van Matt Fitzgerald: “How bad do you want it?” laat ik me niet meer afleiden door negatieve gedachten. Ook mijn lichte verkoudheid kan me niet verontrusten. Ik heb het boek gekocht vanwege de titel. Ik interpreteerde het op twee manieren, hoe graag wil je het en hoe erg wil je het? Met andere woorden hoever wil je gaan om je doel te bereiken? Het boek heeft als ondertitel: “mastering the psychology of mind over muscle.” Er wordt gesteld dat de grootste remmende factor op de prestatie je geest is en niet je lijf. Toen ik het boek dichtsloeg was er een boek voor me opengegaan. Twee hoofdstukken sprongen eruit: “The art of letting go” en “Passion knows no age.”

Zo loop ik als vierenzestigjarige vrouw over de startstreep zonder enige druk. Ik heb geleerd om goed naar de omgeving te kijken in plaats van op mijn ademhaling te letten zoals ik gewend was. Ook mijn horloge raadplegen over tussentijden, hartslag en dergelijke is uit den boze. Laat het los en geniet van het lopen. Dat is wel een punt. In maart heb ik corona gehad en sindsdien was het hardlopen weinig genieten geweest. Covid had me ver teruggeslagen. Iedere stap kostte me moeite. Het herstel duurde lang. Nog steeds heb ik het gevoel dat ik met de handrem erop te loop. Mijn longen kunnen nog niet zoveel zuurstof opnemen dan voorheen. Laat het los, laat het gaan, klinkt het in m’n hoofd. “How bad do I want it?”

Eén kilometer verder is het landschap om me heen betoverend. Het frisse lentegroen straalt me tegemoet. De bomen langs de zandlaan HH

zorgen voor een aangename koelte. Het zou gedurende de race warm worden, zo was voorspeld. Nodige waarschuwingen waren al afgegeven: drink veel en probeer geen pr te lopen. Op de brug over de Kromme Rijn prikt de zon op mijn huid. Het voelt klam aan en ik merk dat ik zweet als een otter. Nog 2 kilometer en dan komen we aan bij het eerste verzorgingspunt. Dat mag ik niet missen, zo prent ik me in.

Lees meer: De halve van Utrecht