Na de training van dinsdag 10 januari vond onze traditionele nieuwjaarsborrel plaats. Niet alleen was de opkomst bij de training hoog, maar bij de borrel zagen we nog meer leden de kantine binnendruppelen. Er hing dan ook een gezellige Arnhemiasfeer. Er werd volop bijgepraat door loopgenoten die elkaar al even niet gezien hadden, maar ook de lopers die elkaar net nog hadden gezien bij de training hadden aan gespreksstof geen gebrek.
Mooi om te zien dat de eerste training van 2017 dinsdag door zoveel Arnhemianen werd bezocht! Oude gezichten, nieuwe gezichten en lopers van de herstelgroep; een mooie gezelschap. Nog even een reminder: dinsdag 10 januari is de nieuwjaarsborrel.
De laatste training van loopgroep Arnhemia van 2017 werd in stijl afgesloten met een Oliebollenloop. Een behoorlijke opkomst heeft zich gemeld bij Pieternel thuis. We gingen in twee groepen de deur uit. Het was knap mistig en hier en daar een beetje glibberig.
Zondagmorgen tien voor tien, parkeerplaats kinderboerderij Presikhaaf. Een bont gezelschap, de meeste keurig carpoolend, verzamelt zich voor de jaarlijkse Arnhemia Arnhemse Parkenloop. Er leek een spontane voorkeur voor (zeer) oude Arnhemia jasjes, maar ook nieuwere leden liepen mee: in totaal zo’n vijftien man/ vrouw. Johan had met zijn dochter Mieke nog een verrassing ingebouwd, zodat we ook kunnen spreken van de Alternatieve AAP, waarmee deze loop is verheven tot triple-A.
Denk je als veteraan Arnhemiaan heel Arnhem met alle wijken en stegen wel te kennen, kom je toch nog voor verrassingen te staan. Zo wist ik niet dat er aan de Schavenmolenstraat zulke mooie huizen staan en Johan wist niet dat er toch geen klein binnendoor-paadje was. Mieke is sinds kort trotse bewoner van het Spijkerkwartier en kon ons twee mooie binnenparkjes laten zien van deze wijk. Prachtig onderhouden, één met waterpartijen en één met een bijzonder verleden als binnenplaats van een protestants weeshuis tot net voor de oorlog. De tocht ging verder via het meer bekendere werk van park Sonsbeek. Daarna een flinke klim tot de Weg achter het bos. Met voldoening bereikten we hoogte 80 (zie foto). Het uitzicht was niet bijzonder, maar toch: het was droog gebleven en dat was beter dan voorspeld.
Nu volgde een afdaling via Angerenstein en Regina Pacis terug naar park Presikhaaf. Traditiegetrouw had Johan hier warme chocolademelk voor ons. Mijn Garmin is vriendelijk en gaf de 14,0 km op de teller. De Polars en Tom-Tommen van mijn collega hardlopers waren wat strenger en deden het met een halve kilometer minder.
N.b. De foto is van Jonathan
Op zondag 23 oktober was ik er zo klaar voor als het op dat moment maar kon voor mijn eerste trailloop. Al langer was ik nieuwsgierig wat dan nu het verschil is tussen in de natuur hardlopen en een trailloop. De keuze was gevallen opde 4Parken City Trail, deze werd voor de eerste keer georganiseerd en was natuurlijk niet ver van huis.
Bij de start aangekomen viel het op dat het niet superdruk was, sterker, het was lekker overzichtelijk en de sfeer was extreem ontspannen in vergelijking met de meeste hardloopwedstrijden waar ik tot nu toe aan mee heb gedaan. En ik was de enige van Loopgroep Arnhemia die aanwezig was, lekker undercover. Na de start was het voor mij zoeken, in eerste instantie zoeken naar ruimte om wat mensen in te kunnen halen (de route was natuurlijk niet echt breed) en daarna zoeken naar mijn tempo. Want deze trail was niet vlak, dus heuvelop iets minder hard dan normaal bij een training en heuvelaf weer lekker laten gaan was mijn idee.
Door Hans van der Meer
In de agenda stond het genoteerd, op zondag 4 september zou ik de Afsluitdijk open gaan hardlopen. De hele afsluitdijk, 32,8 kilometer. En alsof dat nog niet genoeg is, ik zat in de startgroep van 05.00 - 05.15 ingedeeld. Heerlijk in het donker starten en dan langzaam licht zien worden op die lange dijk die ik nog zo goed van vroeger ken toen ik met mijn ouders vanuit Fryslân naar Leiden ging om op bezoek te gaan bij mijn oma.
In juli begon mijn training omdat ik toen weer terug van vakantie was. Dus in het weekend weer de afstanden wat uitbreiden. Uiteindelijk ben ik tot 25 kilometer gekomen, op zich zou dat voldoende moeten zijn om die 32,8 kilometer een beetje goed door te kunnen komen, althans, dat hoopte ik.
Dus het weekend van 4 september brak aan. Op zaterdag waren Dafne en ik al naar mijn ouders in Bolsward gereden. Veel zin had ik op dat moment nog niet, het weer was namelijk niet echt goed en gedurende de avond werd het minder. Met ons allen controleerden we de voorspelling van de komende nacht goed. Regen maar ook onweer, mijn animo om die dijk in die omstandigheden te gaan lopen zakte zo'n beetje onder het vriespunt.
De training van donderdag 25 augustus ging niet door omdat het nogal warm was en de voorspellingen voor vrijdag wat gunstiger waren. Trainer Johan had een mooie training bedacht, je kon gaan hardlopen of wandelen langs de Posbank en na deze "training" zou zijn vrouw voor een fruitsalade regelen.
De groep was voor een donderdagtraining niet verkeerd. Zelf (Hans) ging ik wandelen omdat ik die ochtend al getraind had in verband met een afspraak met een fysiotherapeut. Dus gingen we op pad, de hardlopers gingen hun eigen route volgen van ongeveer 14 km en de wandelaars gingen ongeveer 7 kilometer wandelen.
En na afloop stond er inderdaad een mooie kom met fruitstukjes klaar, en pide, en stukjes wrap, en fris, en..., en... Al met al een perfect verzorgd ontvangst na zo'n "zware" training.
Hieronder een kleine sfeerimpressie, beleefd door een wandelaar.
