★ Loopgroep Arnhemia - september 2024
| Als deze mail niet juist wordt weergegeven kun je ook online lezen | ||
| Loopgroep Arnhemia Nieuwsbrief | ||
Van de voorzitter
In deze nieuwsbrief een paar huishoudelijke mededelingen (gele hesjes!) en nogmaals een uitleg van het plan om, voor wie wil, naar een halve -en uiteindelijk- een hele marathon op te trainen. Verder een paar mooie wedstrijd verslagen van onze veelschrijvers/veellopers Kaat en Marc en nog een jubelteenbijdrage van Peter. Veel leesplezier, tot 't Moortgat en geniet nog even van de mooie nazomerdagen! Joost Agenda
Eindezomerborrel 't Moortgat (5 sept.)
Onze traditionele einde-zomerseizoen borrel in cafe 't Moortgat wordt dit jaar a.s. donderdag (morgen, 5 september) gehouden, na de training. Ronald heeft een mooie laatste zomertraining voorbereid door de parken van Arnhem Noord, startende vanaf Zypendaal. Min of meer aansluitend begeven we ons richting het centrum naar cafe 't Moortgat waar onze oud-oud-penningmeester traditioneel de (digitale) portemonnee zal trekken om de verzamelde lopers op kosten van de vereniging van een al-dan-niet-alcolholische-speciaalbier versnapering te voorzien. Heb je geen zin om te lopen maar wel dorst? Kom dan direct naar 't Moortgat, wij zijn er vanaf ongeveer half 9. het bestuur De Gele Hesjes
Zoals we merken worden de dagen weer heel snel korter en een goede zichtbaarheid van lopers in het schemerdonker is -letterlijk- van levensbelang. Heb je -als nieuw lid- nog geen verenigingshesje ontvangen, vraag dan even bij de trainers of bestuur. Mocht je je hesje per ongeluk vergeten zijn dan is er ook geen man (m/v) overboord, de trainers hebben altijd een paar reserve-exemplaren bij zich. foto: Trainer Ronald goed zichtbaar maar de kerstboom mag je thuislaten!
LoopagendaIn het nieuwe trainingsschema staat ook weer een aantal activiteiten vermeld, waaronder op zondag 27 oktober een proefloop van onze eigen Warnsborncross. Dé kans om het rondje zelf te ervaren. Of twee keer. Of drie keer... Eerder al, op 13 oktober, zullen we wederom starten met een halve marathon voorbereiding. Enerzijds ingegeven door het enthousiasme voor Hengelo eerder in het jaar, anderzijds als opstap naar de door o.a. Rob Simons geïnitieerde marathontraining. Gedurende 11 weken zullen we op de zondagen uitbouwen van circa 14 kilometer naar de benodigde 21. Mogelijke evenementen zijn de Linschotenloop op 21 december of de Derde Kerstdagloop op 26 december. Wil je alvast een beetje opbouwen tot de start van het halve marathon schema, dan is de reguliere zondagloop een ideale basis. Iedere zondag om 10u vanaf de parkeerplaats tegenover kasteel Zypendaal, verschillende lusjes en afstanden mogelijk. Tot zover de abnormale afstanden. Nog niet gepland, de inkt van Marc en Kaat over de loop in Duiven is nauwelijks droog, maar we zullen ongetwijfeld ook nog weer een nieuwe gezamenlijke loop inplannen voor het najaar. De Linschotenloop is daarin overigens ook een optie, met andere afstanden van 5,3 en 10,5 km. Vreemde afstanden? Wacht maar tot je daar de 1,1 puppyrun ziet...
// Wedstrijdverslagen //Bert Timmer Memorial loop (10e editie)Niels is naast trainer en historisch verteller ook de trendsetter voor deelname aan kleinschalige mooie hardloopwedstrijden in de omgeving. Niet dat onze deelname kleinschalig moet zijn, maar er was altijd wat met het getal zeven, zoals vaker in zijn artikelen voor deze nieuwsbrief is toegelicht. Deze keer was het animo iets beperkter en bleef het aantal steken op zes: Niels, beide Ronalds, Kaat, Hans T en ik. Hans ging op de fiets, wij ook, maar dan alleen tot sporthal de Laar West waar Niels ons ook behoorlijk milieuvriendelijk kwam ophalen. Niels zette de lat hoog: hij wilde weer eens binnen de veertig minuten lopen en vroeg ook de rest van de auto. Wij reageerden wat meer bescheiden (of luie) tijden. Bij de parkeerplaats kwamen we Iris en Theo tegen die ook de tien gingen lopen. De organisatie van deze loop was heel goed en professioneel geregeld met WC wagen, omkleedtenten. Eigenlijk zouden best drie keer zoveel deelnemers mee kunnen doen. Na een wat lange afstand warming up hadden we precies nog een minuut in het startvak om er over na te denken dat het best warm was. De loop ging behalve door het Horsterpark over de dijk, door de wijk en bij de vijf kilometer terug naar de start om een lus te maken langs het spoor tot aan de sporthal. Die weg langs het spoor had wel wat weg van de wedstrijd in Hengelo, maar deze keer met een prettig briesje tegen. Niels finishte in 39:08, Ronald vd H in 46:00 en daarna een ‘treintje’ met binnenkomst tijden tussen 53:15 en 55:30. Theo had zijn rentree met een tien kilometer in precies een uur en een paar seconden. Voor iedereen reden tot tevredenheid en daarnaast mocht Kaat het podium betreden: een derde plaats! Marc  Bert Timmer Memorial loop (deel 2)In de sneeuwwitte Poolstar van Niels zitten vijf Arnhemia leden op weg naar Duiven om de BTM te gaan lopen. Buiten doet het weer niet aan een Pool(star)klimaat denken. De zon brandt al flink en bovendien staat er een warme oostenwind. Behalve Niels zijn Ronald T, Ronald vd H, Marc en ik (Kaat) aan boord. Het gesprek gaat over auto's, over gelaagd glas en te water raken, over wegwerkzaamheden, maar niet over hardlopen. Wanneer Niels vraagt of er nog mensen een streeftijd in gedachten hebben valt er een doodse stilte. Ronald T doet nog een verwoede poging om het gesprek af te leiden en begint over de navigatie. Maar dit heeft slechts een kort effect. Niels herhaalt z'n vraag en ik speel de bal handig terug door te vragen wat Niels voor eindtijd in gedachten heeft. “Ik wil eindelijk weer eens onder de 40 minuten lopen” klinkt het door de auto. De anderen kijken elkaar eens aan. Vertwijfeld roept iemand dat hij wel ziet waarop hij uitkomt. Wel willen we allemaal binnen het uur klaar zijn. Ik verschuil me nog achter m'n lichte kuitblessure. En zo mompelt iedereen wat over z'n eindtijd. Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats komen we ook nog Hans T, Iris en Theo tegen. Marc heeft koffie meegenomen wat we ons goed laten smaken. Na het opspelden van de nummers en het bevestigen van de chips op de veters is het tijd om te gaan inlopen. Daar wordt ruim de tijd voor genomen. Niels verbaast zich erover dat er van tevoren statisch gerekt wordt. Dat heeft hij nooit aangeleerd laat hij blijken zonder het met zoveel woorden te zeggen. Eenmaal terug bij de start blijkt er nog maar 1 minuut over. Vlug nemen we onze posities in. Niels wurmt zich naar voren om zich tussen de atleten te voegen. Ik blijf met de anderen ongeveer in het midden. Nadat het startschot heeft geklonken spurten onze beide trainers weg en zijn spoedig uit het oog verdwenen. Eindelijk mogen ook zij eens hun eigen tempo lopen. Marc is voortvarend gestart en loopt steeds verder bij me weg. Ikzelf raak opgesloten in een groepje renners en moet rare bokkensprongen maken om te ontsnappen. Ik loop even naast Iris. Op één of andere manier werkt Marc voor me als magneet en ik verhoog m'n tempo. Als oud lid Peter Jansen me inhaalt haak ik m'n karretje aan en hij brengt me bij Marc. Ik blijf in Marc zijn spoor tot we halverwege weer bij het startpunt zijn. Pas 5 km gehad. Eigenlijk vind ik het nu wel genoeg geweest, maar ik moet door. Bij het verzorgingspunt neem ik ruim de tijd om water te drinken en even op adem te komen. Voor me verdwijnt Marc weer uit het zicht. De zon begint inmiddels flink z'n werk te doen. De hitte werkt verlammend. Door het park lopend zie ik aan de overkant Niels, in tegengestelde richting, voorbijflisten. Veel later loop ik daar ook over het fietspad langs de spoorlijn. Het is één lange rechte weg waar geen einde aan lijkt te komen. Ik ben heel blij met de aanmoedigingen van Jellie van der Meer, ze stimuleren me om door te gaan. Uiteindelijk komt dan toch de verlossende afslag en lopen we een wijk in. Nu is het niet ver meer en spoedig klinkt de omroeper in de oren. Nog één bocht en daar lonkt de finish. Met mijn laatste beetje energie passeer ik de finishboog. Marc staat daar al en oogt nog redelijk fris. Niels zit in het gras, waarschijnlijk al een lange tijd. Ronald vd H spoort iedere Arnhemiaan enthousiast aan. Eén voor één komen we vlak achter elkaar binnen.
Wanneer we met z'n allen weer bij elkaar zijn en de ‘high fiven’ zijn uitgedeeld, kijkt iedereen tevreden voor zich uit. Hoe hij het voor elkaar heeft gekregen weet ik niet, maar Niels heeft 39:08 gelopen. Onze andere trainer Ronald heeft 46 minuten over de 10 kilometer gedaan. Daarna volgt de rest met tijden tussen de 53:15 en 55:30. Theo vierde zijn rentree met een tijd net boven het uur. Ik mocht nog even een prijsje ophalen van de 3e beste dame boven de 45 jaar. Een beker voor de prijzenkast van Arnhemia erbij. Daarna was het tijd voor de groepsfoto. Later bleek dat daar ook, heel symbolisch wegrennend, ons weggelopen lid Peter Jansen op te staan. In de Auto op de terugweg werd er volop over de wedstrijd gesproken en niet meer over auto's. Kaat
// Ingekomen stukken //JubeltenenEen ezel stoot zich in het gemeen niet tweemaal aan dezelfde teen. Geheel correct is de verwoording van dit gezegde niet maar dit was wel wat in mij opkwam toen Eugene vertelde wat zijn lief was overkomen. Een tijd terug had Anouschka haar kleine linkerteen meer dan stevig gekneusd en plots had zij twee grote linkertenen. Dat kan een voordeel zijn, twee grote linkertenen, je staat lekker stabiel op links, met die kanttekening dat het dan ook handig is om je rechter kleine teen te kneuzen. Twee rechter grote tenen erbij en je valt nooit meer om. Ik dwaal af… Die ezel, hoe zat het ook alweer? Anouschka was hersteld van de eerste kneuzing en had zich zelfs voor de eerste training richting een voorgenomen marathon gemeld. Onder bezielende leiding van de heer Berendsen werden de eerste kilometers afgelegd. De eerste training was gelukt, maar toch was er bij Anouschka twijfel over de juiste aanpak van de voorgenomen marathontraining. Ze had vernomen dat vrijwel iedereen last van pijntjes krijgt, geblesseerd kan raken van de intensieve en lange duurlopen gedurende de marathontraining. Anouschka dacht: ‘Dat ga ik anders doen’ ‘Beter eerst een blessure, hebben we dat maar gehad’ ‘Ga ik daarna blessurevrij verder trainen’ Ze zag best wel die grote witte gympen die Eugene aan had, ze wist best wel dat ze zelf op blote voeten liep, maar dat weerhield haar niet om eens flink met haar al eerder gekwetste linker teentje tegen Eugene’s gympen aan te schoppen. Als je een marathon wil lopen moet je pijn lijden. Eugene, ook de beroerdste niet, vond de blessure nog niet ernstig genoeg en liet vervolgens op de donkere overloop een kastdeurtje openstaan. Niet netjes, maar alles is geoorloofd om Anouschka gehard aan haar marathontraining te laten beginnen. Teen tegen kastdeurtje en daarna maakte Anouschka het zelf af door nog eens tegen haar bed te schoppen. Dat zijn nog eens trainingsmethodes, zo schoot het door mijn hoofd. Je zou er jubeltenen van krijgen. Peter PS: beterschap Anouschka, ik hoorde dat het heul erg pijn heeft gedaan.
// Van het bestuur //Ledenadministratie
HELLO GOODBYE We hebben Nicole Loeters en Meryl Widdershoven niet vaak bij de trainingen gezien. Beiden kregen kort na hun begin bij Arnhemia last van een blessure. Intussen hebben zij allebei (los van elkaar) besloten om hun lidmaatschap op te zeggen. Ze zeggen erbij dat het afscheid voorlopig kan zijn. Meryl heeft na haar blessure een andere en leukere reden gekregen om even te stoppen met lopen. Ze verwacht een kindje! Twee lopers die heel lang een vaste waarde waren bij de club waren Helen Dieleman en Hilda van de Weg. Ze werden lid in 2009 en hebben samen het gezelligheidsniveau van de club duidelijk verhoogd. Hilda moesten we al een tijdlang missen door haar onfortuinlijke val van de trap. Het gaat intussen beter met haar, maar ze voelt zich nog lang geen gazelle. Ze zegt over haar vertrek: “Ik heb een geweldige tijd gehad bij Arnhemia. Grenzen verlegd en mezelf soms kapot gelopen, maar het was de moeite waard. Samen gelopen met prachtige en gezellige mensen. Het valt mij dan ook zwaar om mijn lidmaatschap op te zeggen.” Helen voelde dat het voor haar tijd werd om te vertrekken. Het lopen in het bos en daarbij steeds goed moeten opletten waar je loopt, begon haar zwaar te vallen. Ze blijft wel hardlopen, maar zal dat doen op haar eigen tempo in haar eigen wijk. Over de afgelopen jaren zegt ze: “Ik heb echt geweldige jaren gehad bij Arnhemia, maar nu is het tijd om te gaan.” We zullen ze erg gaan missen! Gelukkig zullen ze bij de afscheidsborrel bij het Moortgat aanwezig zijn om gedag te zeggen. We zien gelukkig niet alleen leden vertrekken. Per september hebben we twee nieuwe leden, namelijk Eline Rijkens en Hugo Helmes. Zij hebben beiden op proef meegelopen en geconstateerd dat Arnhemia de moeite waard is. We heten onze nieuwe clubgenoten van harte welkom. We gunnen natuurlijk nog veel meer mensen om lid te zijn van zo’n leuke club! We zijn op zoek naar ideeën om nog meer bekendheid te geven aan Loopgroep Arnhemia. Heb jij misschien een goed en/of creatief idee hoe we Arnhemia meer onder de aandacht kunnen brengen? Laat het weten!
Redactie/kopijOnze redactie bestaat uit Johan Aalenhuis, Marc Spierenburg en Joost Vlaming. Om onze nieuwsbrief regelmatig uit te kunnen laten komen en deze goed gevuld te houden willen we jullie vragen om af en toe eens een stukje bij te dragen. Heb je een leuk loopje gelopen of iets anders gedaan of te melden in relatie tot onze loopgroep, stuur dan een verslagje aan nieuwsbrief@loopgroep-arnhemia.nl en je vindt je stukje waarschijnlijk terug op onze website en in de nieuwsbrief. In deze nieuwsbrief hebben we ze niet opgenomen maar je mag ook uitslagen insturen, o.v.v. je naam, loop, datum, afstand en tijd, naar uitslagen@loopgroep-arnhemia.nl Dankjewel! -//- |
,aa | |
Het zomerseizoen zit er voor ons -helaas- alweer op. We lopen donderdag nog één keer een training in Arnhem-noord, sluiten het seizoen proper af met de Moortgat Borrel en lopen dan vanaf de 10e onze trainingen weer vanuit onze vertrouwde sporthal. Hopelijk is dat ook de kans voor een aantal lopers, die we de laatste maanden weinig gezien hebben, om weer aan te sluiten!
Ook als je niets hebt om tegen te protesteren willen we je toch vragen om vanaf de 10e tijdens onze trainingen weer te gaan lopen in je gele reflectorhesje of met verlichting.
